Raciborska cukrownia na starej fotografii

Raciborska cukrownia została założona w 1884 roku przez Towarzystwo Akcyjne Cukru w Raciborzu. Była to jedna z pierwszych cukrowni w regionie, a szybko stała się jedną z najprężniej działających. W szczytowym momencie przetwarzała 180 tysięcy ton buraków cukrowych rocznie.

Cukrownia położona była w północnej części miasta, na terenie dzisiejszego osiedla Śródmieście. Był to duży kompleks fabryczny, składający się z wielu budynków, w tym gorzelni, kotłowni, stacji parowej, magazynów, a także budynków mieszkalnych dla pracowników.

Cukrownia zatrudniała około 500 osób. Pracownicy byli zróżnicowani pod względem narodowości i wyznania. W fabryce pracowali Polacy, Niemcy, Czesi, a także Żydzi.

Cukrownia była ważną częścią gospodarki Raciborza. Była źródłem dochodów dla miasta i regionu, a także dawała pracę wielu osobom.

W 1945 roku, po II wojnie światowej, cukrownia została znacjonalizowana. W latach 70. XX wieku zakład został zmodernizowany.

W 2008 roku cukrownia została zamknięta. Powodem likwidacji było zmniejszenie się areału uprawy buraków cukrowych w regionie.

Dziś po raciborskiej cukrowni nie ma śladu. Teren, na którym się znajdowała, został zabudowany nowymi blokami mieszkalnymi.

Cukrownia w Raciborzu – symbol industrialnego rozwoju miasta

Raciborska cukrownia była symbolem industrialnego rozwoju miasta. Jej powstanie miało duży wpływ na gospodarkę Raciborza i regionu. Cukrownia była źródłem dochodów dla miasta i regionu, a także dawała pracę wielu osobom.

Cukrownia była ważną częścią historii Raciborza. Jej zamknięcie było symbolem końca pewnej epoki.

Wszelkie materiały promocyjno-reklamowe mają charakter wyłącznie informacyjny i nie stanowią one podstawy do wzięcia udziału w Promocji, w szczególności nie są ofertą w rozumieniu art. 66 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. 2020, poz. 1740 z późn. zm.).