“Mięsne” podróbki: smak przyszłości czy drogowskaz na manowce?

Czy laboratoryjne zamienniki mięsa mogą zastąpić tradycyjne produkty pochodzenia zwierzęcego? Eksperci, rolnicy i konsumenci są coraz bardziej podzieleni w tej kwestii. Na IX Forum Sektora Wołowiny, profesor Jean-Francois Hocquette z Francuskiego Narodowego Instytutu Rolnictwa, Żywności i Środowiska zwrócił uwagę na istotne różnice między naturalnym mięsem a jego syntetycznymi odpowiednikami.

„Między mięsem a mięśniem jest taka różnica, jak między winem a sokiem winogronowym” – mówi prof. Hocquette, podkreślając, że porównywanie tradycyjnego mięsa do jego laboratoryjnych imitacji to błąd. Mięso, zgodnie z rozporządzeniem (WE) 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady, jest jadalną częścią zwierząt, natomiast mięśnie są jedynie biologiczną tkanką. Mięso to produkt kulinarny, który podlega szeregowi procesów, aby stać się smacznym i jadalnym dla konsumenta. Podobnie jak wino, które wymaga przetworzenia z soku z winogron, aby uzyskać swoje finalne właściwości.

Problemy z produkcją mięsa in vitro

Jednym z kontrowersyjnych aspektów „mięsa” laboratoryjnego jest fakt, że powstaje ono z pożywki hodowlanej, w której skład wchodzi cielęca surowica płodowa (FBS). Proces ten jest nie tylko kosztowny, ale również budzi wątpliwości etyczne. Jerzy Wierzbicki, Prezes Polskiego Zrzeszenia Producentów Bydła Mięsnego, krytycznie ocenia próby tworzenia sztucznego mięsa. „Tworzenie sztucznego mięsa w laboratorium jest jak tworzenie sztucznego człowieka przez Dr. Frankensteina w powieści Frankenstein Mary Shelley” – stwierdza Wierzbicki, podkreślając, że powinniśmy zastanowić się nad sensownością inwestowania ogromnych środków w produkty o wątpliwej wartości odżywczej i etycznej.

Kwestie zdrowotne i środowiskowe

Termin „Franken meat” zyskuje coraz większą popularność w literaturze, ponieważ kontrowersyjny proces produkcji mięsa in vitro budzi wiele emocji. Wśród wad #FrankensteinMieso można wyróżnić wysokie koszty produkcji, negatywny wpływ na środowisko oraz brak badań nad jego wpływem na zdrowie człowieka. Ponadto, podczas produkcji mięsa in vitro stosowane są antybiotyki i hormony, co rodzi pytania o bezpieczeństwo takich produktów.

„Kolejnym problemem jest bezpieczeństwo, bo do tej pory nie zostały opracowane nowe regulacje i standardy dotyczące produkcji mięsa in vitro. Laboratoryjna hodowla komórek wpłynie również negatywnie na tradycyjne rolnictwo i może doprowadzić do wyparcia zdrowego i naturalnego mięsa” – dodaje Jacek Zarzecki, Prezes Polskiego Związku Hodowców i Producentów Bydła Mięsnego.

Racjonalne obawy konsumentów

Wielu konsumentów wykazuje neofobię – lęk przed nowymi produktami spożywczymi oraz technologiami związanymi z ich produkcją. Prof. Hocquette wskazuje również na słabą przyswajalność niektórych składników z zamienników mięsa, takich jak żelazo, które mimo obecności w mięsie laboratoryjnym, nie jest wchłaniane przez organizm ludzki ze względu na wysoką zawartość kwasu fitynowego.

Kontrowersje wokół eliminacji mięsa

Pomimo obaw ze strony konsumentów, ekspertów i rolników, niektóre organizacje pro-zwierzęce nadal promują eliminację mięsa na rzecz jego zamienników. W lipcu 2024 r. we Włoszech ruszyła inicjatywa „Stop okrucieństwu, Stop rzezi”, która zbiera podpisy na rzecz uatrakcyjnienia produkcji białek roślinnych oraz substytutów mleka, jaj i mięsa. Jednak takie działania budzą sprzeciw wielu środowisk.

Nie ma dowodów na to, że całkowita eliminacja mięsa z diety jest właściwym rozwiązaniem. Hodowla zwierząt jest integralną częścią wielu kultur oraz gospodarek. Zamiast promować zamienniki, konieczne jest uświadomienie konsumentom, że tradycyjna produkcja rolna prowadzona jest w sposób zrównoważony, przy jednoczesnym poszanowaniu dobrostanu zwierząt i środowiska

informacja prasowa

Biuro Prasowe LoweKrowe

Wszelkie materiały promocyjno-reklamowe mają charakter wyłącznie informacyjny i nie stanowią one podstawy do wzięcia udziału w Promocji, w szczególności nie są ofertą w rozumieniu art. 66 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. 2020, poz. 1740 z późn. zm.).