Film „Norymberga” a rzeczywisty proces norymberski 

Film „Norymberga” skupia się na psychologicznym pojedynku między amerykańskim psychiatrą Douglasem Kelleyem a nazistowskim zbrodniarzem Hermannem Göringiem w kontekście procesu norymberskiego, który odbył się w latach 1945–1946. Produkcja przedstawia misję Kelleya, mającą na celu zdobycie kluczowych informacji od Göringa, które mogłyby pomóc w oskarżeniu. Jednak rzeczywisty proces norymberski był znacznie bardziej rozbudowany i obejmował 24 główne osoby oskarżone o różne zbrodnie wojenne i zbrodnie przeciwko ludzkości. W artykule omówione zostaną najważniejsze różnice między filmową interpretacją a faktami historycznymi, które pozwolą lepiej zrozumieć, jak wyglądała prawdziwa historia procesu.

Zakres i charakter procesu norymberskiego

Proces w Norymberdze był jednym z pierwszych międzynarodowych procesów sądowych dotyczących zbrodni wojennych. Obejmował 24 główne osoby oskarżone o udział w planowaniu i realizacji zbrodni nazistowskich. Wśród nich byli politycy, wojskowi i funkcjonariusze partii nazistowskiej. Proces trwał od listopada 1945 do października 1946 roku i był prowadzony przez Międzynarodowy Trybunał Wojskowy.

W filmie nacisk położono na relację między dwoma postaciami – psychiatrą a Göringiem. To podejście nadaje historii psychologiczny wymiar, jednak w rzeczywistości proces był znacznie bardziej złożony. Obejmował pracę wielu sędziów, prokuratorów, ekspertów i świadków, a także wielowątkowe oskarżenia dotyczące różnych aspektów zbrodni wojennych.

Rola Douglasa Kelleya i postać Hermanna Göringa

W filmie Douglas Kelley jest przedstawiony jako kluczowa postać, której zadaniem jest zbliżenie się do Göringa i uzyskanie od niego ważnych informacji. W rzeczywistości rola Kelleya była istotna, ale ograniczała się do oceny stanu psychicznego więźniów. Jego badania miały pomóc ustalić, czy oskarżeni są zdolni do udziału w procesie. Nie była to jednak misja mająca na celu przełamanie oporu Göringa czy wymuszenie wyznań.

Hermann Göring był jedną z najważniejszych postaci procesu i jednym z głównych oskarżonych. W filmie ukazano próbę psychologicznego przełamania jego oporu, co stanowi element artystycznej rekonstrukcji. W rzeczywistości Göring nie przyznał się do winy i nie wydał obciążających siebie wyznań podczas rozpraw. Jego postawa była konsekwentna, a proces nie doprowadził do uzyskania od niego dodatkowych informacji w sposób przedstawiony w filmie.

Czas trwania i przebieg procesu

Proces norymberski trwał prawie rok, od listopada 1945 do października 1946 roku. Film skraca ten okres i koncentruje się na wybranych wydarzeniach, aby nadać narracji większe napięcie i dynamikę. Takie podejście jest typowe dla produkcji filmowych, które muszą zmieścić rozległe wydarzenia w ograniczonym czasie.

W rzeczywistości proces obejmował wiele etapów, w tym prezentację dowodów, przesłuchania świadków, debaty prawne i wydanie wyroków. Był to skomplikowany i wielowątkowy proces, który wymagał współpracy międzynarodowej i precyzyjnego działania wymiaru sprawiedliwości.

Aspekty prawne i organizacyjne procesu

Proces w Norymberdze był prowadzony przez Międzynarodowy Trybunał Wojskowy, który składał się z przedstawicieli czterech państw alianckich: Stanów Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Związku Radzieckiego i Francji. Głównym oskarżycielem ze strony amerykańskiej był Robert H. Jackson. W filmie postać Jacksona pojawia się, ale główny nacisk położono na element psychologiczny i relację między Kelleyem a Göringiem.

W rzeczywistości proces był znacznie bardziej rozbudowany i obejmował szerokie spektrum działań prawnych, które nie zostały w pełni ukazane w filmie. Skupienie się na jednym aspekcie – psychologicznym – jest wyborem artystycznym, który upraszcza i zawęża obraz całego wydarzenia.

Podsumowanie różnic między filmem a faktami historycznymi

Film „Norymberga” jest artystyczną interpretacją wydarzeń, która koncentruje się na psychologicznym dramacie między dwoma postaciami. Wykorzystuje autentyczne postaci i tło historyczne, ale wprowadza uproszczenia i dramatyzacje, które mają na celu zwiększenie napięcia i atrakcyjności fabuły. Rzeczywisty proces norymberski był znacznie bardziej złożony, obejmował wielu oskarżonych, skomplikowane procedury prawne oraz szeroką współpracę międzynarodową.

W efekcie film przedstawia wycinek historii, który pozwala na głębsze zrozumienie psychologicznych aspektów procesu, ale nie oddaje pełnego obrazu wydarzeń i ich znaczenia w kontekście powojennego rozliczenia z nazizmem.

Jesteśmy na  Google News. Dołącz do nas i śledź  Silesion.pl  codziennie. Obserwuj Silesion.pl!

Wszelkie materiały promocyjno-reklamowe mają charakter wyłącznie informacyjny i nie stanowią one podstawy do wzięcia udziału w Promocji, w szczególności nie są ofertą w rozumieniu art. 66 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. 2020, poz. 1740 z późn. zm.).

O autorze