Wałbrzych z nową stacją tankowania wodoru. ORLEN uruchamia trzeci ogólnodostępny punkt w Polsce

Grupa ORLEN otworzyła w Wałbrzychu kolejną stację tankowania wodoru, rozszerzając w ten sposób sieć ogólnodostępnych punktów tego typu w kraju. Obiekt zlokalizowany przy ul. Piotra Wysockiego 43 może obsłużyć dziennie 20 autobusów miejskich oraz ponad 30 pojazdów osobowych. Nowa stacja jest przystosowana zarówno do potrzeb transportu publicznego, jak i indywidualnych kierowców, a jej działanie wpisuje się w strategię rozwoju gospodarki wodorowej Grupy ORLEN do 2035 roku.

Lokalizacja i parametry techniczne stacji

Nowa stacja powstała w bezpośrednim sąsiedztwie tradycyjnej stacji paliw ORLEN przy ul. Wysockiego. Obiekt wyposażono w trzy dystrybutory: dwa dla autobusów i pojazdów ciężarowych pracujące z ciśnieniem 350 bar, oraz jeden dla samochodów osobowych – z ciśnieniem 700 bar. Dzięki temu możliwe jest równoległe tankowanie różnych typów pojazdów, co usprawnia ich obsługę.

Na terenie stacji przygotowano również cztery stanowiska magazynowe dla naczep wodorowych, które mogą łącznie przechować do 2700 kg wodoru. To rozwiązanie zwiększa niezależność stacji od bieżących dostaw i umożliwia jej funkcjonowanie także w okresach zwiększonego zapotrzebowania.

Wodór dla komunikacji miejskiej

Jednym z głównych odbiorców wodoru w Wałbrzychu jest Miejski Zakład Usług Komunalnych, który dysponuje flotą 20 autobusów wodorowych. Średnio 15 z nich tankuje codziennie na nowej stacji ORLEN. Zgodnie z podpisaną umową, MZUK odbierze ok. 202 tys. kg wodoru w ciągu trzech lat, z możliwością zwiększenia zamówienia.

Prezes MZUK, Kamil Orpel, podkreśla, że to realna zmiana w funkcjonowaniu miasta. – Miasto, które kiedyś „stało węglem”, dziś w praktyce korzysta z bezemisyjnych rozwiązań. Ciche i neutralne dla środowiska autobusy są już codziennością na ulicach Wałbrzycha – zaznacza.

Element strategii ORLEN 2035

Stacja w Wałbrzychu to część długofalowej strategii Grupy ORLEN dotyczącej wykorzystania wodoru w transporcie. Zgodnie z dokumentem Strategia ORLEN 2035, koncern zakłada roczne zużycie 12 tys. ton wodoru w sektorze transportu, przy ogólnym zapotrzebowaniu wynoszącym 350 tys. ton we wszystkich obszarach działalności firmy.

– Ta stacja to dowód, że wodór działa w praktyce, a nie tylko w założeniach – mówi Marcin Wasilewski, członek zarządu ORLEN ds. technologii. – Aby sprostać rosnącemu zapotrzebowaniu, planujemy produkcję wodoru metodą elektrolizy o łącznej mocy ok. 0,9 GW.

Bezpieczeństwo i finansowanie inwestycji

Bezpieczeństwo działania stacji zostało zatwierdzone przez Urząd Dozoru Technicznego, który przeprowadził pozytywnie zakończone testy. Inwestycja korzystała z dofinansowania w ramach projektów międzynarodowych i krajowych. Środki pochodziły z programów takich jak Connecting Europe Facility (CEF) oraz Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

Podobne źródła finansowania wykorzystano wcześniej m.in. przy budowie stacji w Poznaniu, która zaopatruje 25 autobusów MPK, a także w Katowicach, gdzie punkt tankuje wodór zarówno do autobusów, jak i pojazdów dostawczych oraz osobowych.

Wzrost zapotrzebowania i rozwój infrastruktury

Kolejne inwestycje ORLEN wskazują na wzrost zapotrzebowania na zeroemisyjne paliwa w transporcie. W miastach takich jak Wałbrzych, Poznań czy Katowice, wodór znajduje zastosowanie nie tylko w komunikacji miejskiej, ale także w transporcie prywatnym i dostawczym. Z danych ORLEN wynika, że dzięki stacjom w tych lokalizacjach możliwa jest redukcja emisji CO₂ na poziomie kilkudziesięciu tysięcy ton rocznie.

Grupa ORLEN zapowiada dalszą rozbudowę sieci, odpowiadając tym samym na rosnące zainteresowanie wodorowymi technologiami w sektorze transportowym.

Jesteśmy na  Google News. Dołącz do nas i śledź  Silesion.pl  codziennie. Obserwuj Silesion.pl!

Wszelkie materiały promocyjno-reklamowe mają charakter wyłącznie informacyjny i nie stanowią one podstawy do wzięcia udziału w Promocji, w szczególności nie są ofertą w rozumieniu art. 66 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. 2020, poz. 1740 z późn. zm.).

O autorze