Jak Russell Crowe przygotował się do roli Hermanna Göringa w fimie Norymberga?

Russell Crowe przygotował się do roli Hermanna Göringa w filmie „Norymberga” poprzez intensywną analizę psychologiczną, lekturę książki „Göring i psychiatra” autorstwa Jacka El-Hai’a oraz refleksję nad moralnym wymiarem zbrodni nazistowskich. W wywiadach aktor wyjaśniał, że jego celem było wniknięcie w umysł postaci, która do końca wierzyła w słuszność swoich racji. Artykuł omawia kontekst filmu, motywację Crowe’a, etapy pracy, psychologiczny aspekt roli oraz jej znaczenie we współczesnym kinie, pokazując pełny obraz przygotowań.

Kontekst filmowy i historyczny

Film „Norymberga” w reżyserii Jamesa Vanderbilta ma premierę w kinach 28 listopada 2025 roku. Akcja rozgrywa się w latach 1945–1946, podczas międzynarodowego procesu nazistowskich przywódców w Norymberdze. To wydarzenie było pierwszym takim procesem po II wojnie światowej, gdzie oskarżono 24 osoby o zbrodnie wojenne i przeciwko ludzkości. W centrum fabuły stoi spotkanie amerykańskiego psychiatry Douglasa Kelleya, granego przez Rami Maleka, z Hermannem Göringiem.

Produkcję w Polsce dystrybuuje Monolith Films. Światowa premiera zaplanowana jest na festiwalu w Toronto. Film opiera się na faktach, ale skupia się na psychologicznym aspekcie relacji między Kelleyem a Göringiem. Proces norymberski trwał od listopada 1945 do października 1946 roku i obejmował dowody z obozów koncentracyjnych oraz planowania agresji.

Motywacja aktora do podjęcia roli

Russell Crowe zdecydował się na rolę ze względu na jej psychologiczny i moralny wymiar. Aktor stwierdził, że nie interesowało go tylko zewnętrzne odtworzenie Göringa, lecz zrozumienie, dlaczego osoba o wysokich zdolnościach intelektualnych stała się kluczowym zbrodniarzem wojennym. W wywiadach podkreślał, że ta praca wymagała ciągłej koncentracji, nawet poza planem zdjęciowym.

Crowe porównywał przygotowania do ról w innych filmach historycznych, takich jak „Gladiator”, gdzie też musiał wejść w skórę postaci z przeszłości. Tutaj jednak motywacją była chęć eksploracji mechanizmów zła. Aktor chciał pokazać, jak okoliczności historyczne wpływają na ludzkie decyzje.

Etapy przygotowań – co wchodziło w zakres pracy aktora

Przygotowania Crowe’a obejmowały kilka kluczowych etapów. Pierwszym był lektura źródłowa – aktor przeczytał książkę „Göring i psychiatra”, aby poznać faktyczne spotkania z Kelleyem i kontekst psychologiczny. Następnie przeprowadził analizę psychologiczną we współpracy z konsultantem, który wyjaśnił mechanizmy manipulacji i obrony stosowane przez Göringa.

Kolejnym elementem było studium mowy i manier. Crowe badał nagrania i dokumenty z okresu, by oddać charakterystyczny sposób mówienia oraz gestykulację przywódcy nazistowskiego. Regularne warsztaty z reżyserem Jamesem Vanderbiltem pozwoliły dopracować sceny konfrontacji z Kelleyem. Te spotkania trwały kilka tygodni i skupiały się na synchronizacji wizji artystycznej z faktami historycznymi.

Psychologiczny wymiar postaci

W filmie Göring nie pojawia się jako prosty brutalny przywódca. Crowe starał się ukazać jego błyskotliwy umysł, zdolność do retorycznej manipulacji oraz wewnętrzne sprzeczności. Aktor podkreślał, że postać wierzyła w słuszność własnych racji, co czyniło ją trudnym przeciwnikiem w rozmowach z Kelleyem. Analiza opierała się na założeniu, że zachowanie nazistów wynikało nie tylko z cech osobowości, ale także z okoliczności historycznych i społecznych.

Crowe porównywał to do innych postaci historycznych, jak w filmach o II wojnie światowej, gdzie psychologia odgrywa rolę. Tutaj jednak nacisk położono na pojedynki umysłowe, podobne do tych w procesach sądowych. To podejście pozwala widzowi zrozumieć, jak Göring bronił się przed oskarżeniami.

Emocjonalny koszt przygotowań

Russell Crowe przyznał, że praca nad rolą była emocjonalnie wyczerpująca. Aktor musiał zmierzyć się z własnymi odczuciami wobec zbrodni, jednocześnie zachowując obiektywizm do rzetelnego odtworzenia postaci. W wywiadach mówił o potrzebie dystansu, by osobiste reakcje nie zdominowały interpretacji.

Po sesjach Crowe notował swoje myśli, co pomagało w odzyskaniu równowagi. Ten aspekt przypomina przygotowania do ról w filmach o traumie, gdzie aktorzy często potrzebują wsparcia psychologicznego. W przypadku „Norymbergi” emocjonalny wysiłek był konieczny, by oddać autentyczność postaci.

Znaczenie roli w kontekście współczesnym

Film „Norymberga” może przybliżyć publiczności fakty procesu oraz mechanizmy prowadzące do zbrodni nazistowskich. Dzięki przygotowaniom Crowe’a widzowie zobaczą Göringa jako człowieka o złożonej psychice, a nie tylko symbol zła. To podejście wpisuje się w trend kina, które preferuje wielowymiarowe portrety postaci historycznych.

W porównaniu do innych filmów o nazizmie, jak „Upadek”, ten projekt podkreśla psychologię. Rola Crowe’a zachęca do refleksji nad odpowiedzialnością w dzisiejszym świecie. Proces norymberski wpłynął na prawo międzynarodowe, a film może ożywić te lekcje dla nowych pokoleń.

Jakie elementy przygotowań wyróżniają tę rolę

Przygotowania wyróżniają się kilkoma aspektami. Głęboka lektura źródeł, w tym książka Jacka El-Hai’a, dostarczyła faktów i kontekstu. Konsultacje psychologiczne umożliwiły zrozumienie mechanizmów obronnych i manipulacyjnych. Intensywna praca z reżyserem zapewniła spójność wizji artystycznej i historycznej.

Crowe podkreślał, że te elementy pozwoliły na stworzenie roli, która łączy wierność faktom z głębią emocjonalną. W efekcie film przedstawia proces norymberski jako konfrontację umysłów w sali sądowej.

Jesteśmy na  Google News. Dołącz do nas i śledź  Silesion.pl  codziennie. Obserwuj Silesion.pl!

Wszelkie materiały promocyjno-reklamowe mają charakter wyłącznie informacyjny i nie stanowią one podstawy do wzięcia udziału w Promocji, w szczególności nie są ofertą w rozumieniu art. 66 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. 2020, poz. 1740 z późn. zm.).

O autorze