3I/ATLAS – międzygwiezdny gość czy technologia obcych, która zbliżaja się do Układu Słonecznego

3I/ATLAS, wykryty 1 lipca 2025 roku, to trzeci znany obiekt międzygwiezdny, który wleciał do naszego Układu Słonecznego. Obiekt porusza się po silnie hiperbolicznej orbicie, co wyklucza jego pochodzenie z naszego systemu planetarnego. Choć większość środowiska naukowego uznaje, że mamy do czynienia z naturalną kometą, profesor Avi Loeb z Harvardu wysunął hipotezę, że może to być sztuczny twór obcej cywilizacji. Do sprawy włączyli się także politycy – amerykańska kongresmenka Anna Paulina Luna apeluje o wykorzystanie sondy Juno do zbadania tajemniczego obiektu.

Kim jest Avi Loeb?

Avi Loeb, profesor astronomii z Uniwersytetu Harvarda, znany jest z publicznych rozważań na temat inteligencji pozaziemskiej. Wcześniej twierdził, że pierwszy znany obiekt międzygwiezdny – 1I/ʻOumuamua – mógł być pozostałością po zaawansowanej technologii obcych. W przypadku 3I/ATLAS prezentuje podobne stanowisko. Jego obecna hipoteza zakłada, że obiekt może być tzw. statkiem-matką, czyli dużą jednostką, z której mogą być wypuszczane mniejsze sondy.

Profesor Loeb wskazuje na kilka nietypowych cech:

• Wysoka prędkość przelotowa – około 68 km/s w momencie największego zbliżenia do Słońca.
• Niska losowość orbity względem ekliptyki – poniżej 0,2%, co uznaje za rzadkie i potencjalnie celowe.
• Bliskie przeloty przy Wenus, Marsie i Jowiszu – statystycznie bardzo mało prawdopodobne przy naturalnym przelocie.

Choć sam Loeb podkreśla, że jego hipoteza ma charakter naukowego eksperymentu myślowego, niektórzy odbierają ją jako poważne ostrzeżenie.

Czego nie da się wyjaśnić jednoznacznie

Zwolennicy teorii o sztucznym pochodzeniu wskazują na brak klasycznego kometarnego warkocza, który powinien być widoczny przy obecnej aktywności obiektu. Ponadto rozmiar jądra szacowany na około 20 km może wykraczać poza typowe wartości obserwowane w kometach.

Dodatkowo, według Loeba, jeśli 3I/ATLAS posiada jakiekolwiek cechy technologiczne, to moment największego zbliżenia do Słońca może być okazją do wykonania manewru – co utrudni obserwacje z Ziemi z powodu silnego blasku gwiazdy. W literaturze naukowej nawiązano również do teorii znanej jako „Ciemny Las”, mówiącej o tym, że obce cywilizacje mogą celowo się ukrywać, unikając emisji sygnałów.

Stanowisko środowiska naukowego

Większość astronomów pozostaje sceptyczna wobec hipotez Avi Loeba. Eksperci podkreślają, że dostępne dane wskazują, iż 3I/ATLAS jest najprawdopodobniej aktywną kometą pochodzenia pozasłonecznego. Obiekt wykazuje typowe cechy dla tego typu ciał niebieskich, takie jak emisja gazów i pyłu, co potwierdzają obserwacje z teleskopu TESS.

Argumenty za naturalnym pochodzeniem to m.in.:

• Obserwowana aktywność kometarnego jądra na dużej odległości od Słońca (~6 AU).
• Skład chemiczny zgodny z innymi znanymi kometami: obecność wody, pyłów, cząstek węgla.
• Brak nietypowych przyspieszeń, które mogłyby sugerować działanie sztucznego napędu.

Wskazuje się również, że podobne cechy posiadał obiekt 2I/Borisov, który nie budził podejrzeń o sztuczne pochodzenie, mimo że również pochodził spoza Układu Słonecznego.

Apel o wykorzystanie sondy Juno

W związku z kontrowersjami wokół 3I/ATLAS, kongresmenka Anna Paulina Luna skierowała do NASA wniosek o przedłużenie misji sondy Juno. Obecnie Juno prowadzi badania Jowisza, jednak według analiz możliwe byłoby wykonanie tzw. manewru Obertha, który skierowałby sondę w stronę przelatującego obiektu.

Szacuje się, że:

• Potrzeba byłoby około 110 kg dodatkowego paliwa, by zbliżyć się do 3I/ATLAS.
• Największe zbliżenie mogłoby nastąpić w marcu 2026 roku – pozwalając na zdalne obserwacje.
• Odległość między sondą a kometą wyniosłaby wtedy kilkadziesiąt milionów kilometrów.

Decyzja w tej sprawie nie została jeszcze podjęta, ale inicjatywa spotkała się z pozytywnym odbiorem zarówno w środowiskach naukowych, jak i opinii publicznej.

Czym jest 3I/ATLAS

Obiekt został odkryty 1 lipca 2025 roku przez automatyczny teleskop ATLAS w Chile. Oficjalnie nosi oznaczenie C/2025 N1 ATLAS lub 3I/ATLAS – oznaczające trzeci znany przypadek obiektu międzygwiezdnego (po 1I/ʻOumuamua i 2I/Borisov).

Charakterystyka obiektu:

• Porusza się po hiperbolicznej orbicie – ekscentryczność przekracza 6.
• Prędkość względna do Słońca wynosi około 58–68 km/s.
• Najbliższy punkt względem Słońca (perihelion) osiągnie 29 października 2025 – w odległości około 1,35 AU (czyli między orbitą Ziemi a Marsa).
• Ziemia nie jest zagrożona – największe zbliżenie to ponad 1,6 AU (~240 mln km).

Czego możemy się dowiedzieć w najbliższych miesiącach

Obserwacje prowadzone przez naziemne i orbitalne teleskopy mają na celu:

• Potwierdzenie obecności lub braku emisji gazowej (komy).
• Wykrycie ewentualnych anomalnych przyspieszeń sugerujących istnienie napędu.
• Analizę składu chemicznego i jasności powierzchniowej.
• Zbieranie danych spektralnych z różnych długości fal, szczególnie w podczerwieni.

Ostateczna decyzja NASA dotycząca skierowania sondy Juno na nowy kurs może znacząco wpłynąć na naszą wiedzę o tym obiekcie.

Wnioski z dotychczasowych analiz

• Hipoteza Loeba pozostaje kontrowersyjna, lecz nie całkowicie wykluczona.
• Konsensus naukowy: 3I/ATLAS to najprawdopodobniej naturalna, aktywna kometa spoza Układu Słonecznego.
• Ryzyko dla Ziemi: brak zagrożenia – obiekt nie zbliży się do naszej planety na niebezpieczną odległość.
• Szansa badawcza: potencjalna zmiana trajektorii sondy Juno mogłaby dostarczyć cennych danych o naturze międzygwiezdnych przybyszów.

Dalsze obserwacje i analizy potrwają co najmniej do połowy 2026 roku. Astronomowie i instytucje na całym świecie monitorują 3I/ATLAS, a jego trajektoria będzie dokładnie śledzona przez kolejne miesiące.

Jesteśmy na  Google News. Dołącz do nas i śledź  Silesion.pl  codziennie. Obserwuj Silesion.pl!

Wszelkie materiały promocyjno-reklamowe mają charakter wyłącznie informacyjny i nie stanowią one podstawy do wzięcia udziału w Promocji, w szczególności nie są ofertą w rozumieniu art. 66 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. 2020, poz. 1740 z późn. zm.).

O autorze