GIS sporządził wykaz naturalnych wód mineralnych. Sprawdź!

By w naszym kraju można było tak je nazwać, musi o tym zdecydować właśnie GIS. Tak stanowi art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia. 

Naturalne wody mineralne wprowadzane do obrotu na terenie Polski muszą być uznane jako naturalne wody mineralne przez Głównego Inspektora Sanitarnego, jeżeli woda wydobywana jest z otworu znajdującego się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Albo uznane przez właściwy organ innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, jeżeli woda wydobywana jest z otworu znajdującego się na terytorium tego państwa, albo Głównego Inspektora Sanitarnego albo właściwy organ innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, jeżeli woda wydobywana jest z otworu znajdującego się na terytorium państwa trzeciego.

Wykaz naturalnych wód mineralnych ogłaszany jest przez Głównego Inspektora Sanitarnego w formie obwieszczenia (wydawanego raz do roku). Po przekazaniu obwieszczenia GIS do wiadomości Komisji Europejskiej wody są zamieszczane w unijnym wykazie naturalnych wód mineralnych. Wody takie mogą być przedmiotem obrotu na terenie całej Unii Europejskiej.

Sprawdź, czy Twoja woda mineralna jest naturalna

Woda mineralna to naturalna woda zawierająca co najmniej 1000 mg/dm³ rozpuszczonych składników stałychw postaci jonów. Oprócz tego może zawierać rozpuszczone gazy pochodzenia naturalnego (dwutlenek węgla, siarkowodór). Najczęściej jest to woda wgłębna, która sole mineralne pozyskała z rozpuszczania minerałów lub skał, przez które przepływała. Po raz pierwszy definicję wody mineralnej określono na Międzynarodowym Kongresie Balneologicznym w Bad Nauheim w roku 1911.

Historia wykorzystania na szerszą skalę wód mineralnych w Polsce zaczyna się około roku 1800. Aż do 1992 w Polsce było zarejestrowanych jedynie 28 źródeł wód mineralnych, których jakość określona była wysokimi wymogami sanitarnymi. Za wodę mineralną uznawano bowiem wodę głębinową, zawierającą minimum 1000 mg pierwiastków życia w 1 litrze wody, a zawarte w niej pierwiastki tworzyły ze sobą odpowiednie stosunki ilościowe. Po zmianach w latach 1992 i 1997 obniżono próg ilościowy pierwiastków, kategoryzując trzy rodzaje wód:

niskomineralizowane (do 500 mg),
średniomineralizowane (501–1500 mg),
wysokomineralizowane (powyżej 1500 mg).

Zgodnie z ustawą z 2010 roku pojęcie wody mineralnej nie jest już powiązane ze stopniem mineralizacji. Naturalna woda mineralna to „woda podziemna wydobywana jednym lub kilkoma otworami naturalnymi lub wierconymi, różniąca się od wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi pierwotną czystością pod względem chemicznym i mikrobiologicznym oraz charakterystycznym stabilnym składem mineralnym, a w określonych przypadkach także właściwościami mającymi znaczenie fizjologiczne, powodującymi korzystne oddziaływanie na zdrowie ludzi”.

Ponadto ustawa z 2011 roku, zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego wprowadziła następującą klasyfikację wód:

bardzo niskozmineralizowana - ogólna zawartość soli mineralnych nie jest większa od 50 mg/l
niskozmineralizowana - ogólna zawartość soli mineralnych nie jest większa od 500 mg/l.

• Wyraź swoją opinię

  SKOMENTUJ

• Powiadom znajomych

  UDOSTĘPNIJ